رفتن به بالا
  • دوشنبه - ۲۶ تیر ۱۳۹۶ - ۰۰:۱۰
  • کد خبر : ۳۱۴۳۶
  • چاپ خبر : “آزمونی دیگر  از یار و  باز هم پرستار”

“آزمونی دیگر  از یار و  باز هم پرستار”

به قلم: سید هاشم غضنفری مبارکه آفتاب بافق؛ زمستان آغاز شده بود و هوای ایام به سوی لاله ی آرام بخش روانه شد تا گردش این سوز دشتی را بلرزاند. و در این زمستان کدام لاله در مسیر باد بود؟ لاله ای که بوی آن صفا و صمیمیت را تکرار می کرد و آسودگی خیال […]

به قلم: سید هاشم غضنفری مبارکه

آفتاب بافق؛ زمستان آغاز شده بود و هوای ایام به سوی لاله ی آرام بخش روانه شد تا گردش این سوز دشتی را بلرزاند.

و در این زمستان کدام لاله در مسیر باد بود؟

لاله ای که بوی آن صفا و صمیمیت را تکرار می کرد و آسودگی خیال را در هر مجالی در اوج پریشانی خلق در وجودش جاری می نمود.

ولی در سال گذشته مصلحت حضرت حق اینگونه بر صفحه روزگار قلم خورد که “سمیه تفکری ” پرستار دلسوز بافقی پر بکشد، تا به وعده خالق و پیامبرانش برسد و این جمله پشتوانه ای به اندازه کلام حضرت رسول صلوات الله علیه دارد که فرمودند: پرستار چنان از زیر بار گناه خویش بیرون میرود ؛  به سان آن روزی که از مادر زاده شده است.

 اما او هست و همچنان پرستاری می کند و اهدای عضو وی این قصه  را پر معناتر نمود تا قلبی که هدیه داد انسانیت را ترویج دهد. و خانواده گرامی اش با ذکر الحمدالله رب العالمین تسلیم در برابر حق را آموختند تا به این آزمون روح پرستاری جلا داده شود و به عزت پرستاری صفایی دیگر ببخشد.

و اینک گرمای تابستان و ترم دیگری از امتحانات پرستاران نو آموز رضوی آغاز گردید و در جغرافیای کویر ایران در سفری در کشاکش حریم امن رضوی دو موجود آرام بخش مورد امتحان الهی قرارگرفتند تا در سفری پیاده پرستاری به وصال علی ابن موسی الرضا(ع) رسید و دیگری ماند تا با خدمت به خلق آغوش صفای امام مهربانیها را بچشاند.

 و این بار زائر پر گشوده بهزاد مهربان آسمانی شد تا اثبات نماید کسیکه به خلق آرامش می دهد رضای پرودگار را بدست آورده و مزد مهربانی او فقط خود خداست و چه زیباست که از راه رضا به رضای خدایت برسی.

و دیگری مرهم گذار زخم زائران؛  رضا شفیعی که در بستر بیماری توانست نامه خدمت به انسان را با مُهر و مِهر حضرت یار تمدید کند و تا کرنش یک ناجی هم در برابر خالق بدین شکل باشد که بمانیم چون او خواست و بدانیم برای چه مانده ایم.

و این محقق نمی شود مگر با صبر که صبر کلید واژه پرستاران هست و پس از اینکه از صبر و پرستار گفتیم نام حضرت زینب (س)در خاطرم آمد.

پرستار مادر بود؛ دعا کرد و نشد.

پرستار پدر بود؛ دعا کرد و نشد.

برای امام حسن(ع) خدا را صدا زد و نشد.

و در روز عاشورا گفت: ما رایت الا جمیلا.

و امروز فهمیدیم چقدر پایان صبوری زیباست

سید هاشم غضنفری مبارکه

ارسال دیدگاه


error: متن حفاظت شده