با شهیدان که مأنوس باشی، فرداهای نیامده و پرهراس قبر و برزخ و محشر نیز با ایشان محشور خواهی بود.

با شهیدان مأنوس باش، با عکس هایشان با دستخط هایشان و با وصیت نامه هایشان..که این عکس ها و وصیت نامه ها،از ارواح متعالی ایشان دور نیستند.

دل که بسپاری، نورانی ات می کنند،  و آن که نورانی شد راه گم نمی کند، راه می یابد، پیدا می شود.

با شهیدان مأنوس باش، بگذار نورانیتشان همه وجودت را در بربگیرد و زیر و رویت کند که هیچ اثری از تو نماند، بگذار سراسر نور شهدا بتابد از جای جای وجودت..

بگذار عالمی سیراب شود از این نور، محروم مکن صحرای تفتیده جانت را از نور باران حضورشان..

با عکس هایشان مأنوس باش، بگذار چشمانت هر روز و هر شب با تصویر آنان تلاقی کند و در ذهنت ماندگار گردد و به آن ها اُخت شوی،که این عکس ها از معانی شهدا جدا نیستند،که این چشم ها همان چشم هایند که حسین(ع) را دیده اند و در رخساره زیبای مهدی موعود(ارواحنا له الفداء) نگریسته اند و مهر تایید گرفته اند برای کارنامه اعمال خویش…

با شهدا مأنوس باش،شهیدان دل شده های حب الحسینی اند………