آفتاب بافق،دختر آمدت آمده بود چیزی بگوید،اما گریه امانش نداد و نوشت…

دق کرد دخترت از گریه بیش از حد برای تو پدر…

او امروز در فراغت همچون رقیه(س) ابی عبدا…(ع) است رقیه بودن که زمان و مکان نمی شناسد…

دلش که تو را بطلبد و هوایت را کند،دیدگانش خرابه شام را می بیند و دختری که بابا را صدا می کند…