رفتن به بالا
  • سه شنبه - ۳۰ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۰:۴۲
  • کد خبر : ۵۹۹۸۵
  • چاپ خبر : عرفه؛ فرودگاه کل یوم عاشورا

عرفه؛ فرودگاه کل یوم عاشورا

آفتاب بافق؛ حج را واگذاشت تا کعبه ای دیگر بنا سازد؛ همان که دعای عرفه اش را بین راه می خواند. ابراهیمِ کربلا، مُحرِمِ حجّی دیگرگونه است؛ حجی که از حلقوم اسماعیلش زمزمِ خون می جوشد و سعی صفا و مروه اش، هنگامه های خیمه تا میدان است. عاشورا، عید قربان اوست. عرفه ی او، […]

آفتاب بافق؛ حج را واگذاشت تا کعبه ای دیگر بنا سازد؛ همان که دعای عرفه اش را بین راه می خواند. ابراهیمِ کربلا، مُحرِمِ حجّی دیگرگونه است؛ حجی که از حلقوم اسماعیلش زمزمِ خون می جوشد و سعی صفا و مروه اش، هنگامه های خیمه تا میدان است. عاشورا، عید قربان اوست. عرفه ی او، ناله هایی است که به شوق شهادت، به آسمان پر می کشد. تلبیه، «هل من ناصرٍ ینصرنی» است؛ فریادی برای نجات بشریت از چاه بت ها و بتگرها.

عرفه، پنجره ای است باز شده به عاشورا که نسیم دل انگیز عشق و ایثار و شهادت در آن می ورزد. عرفه، فرودگاهِ «کلُّ یومٍ عاشورا» است. عرفه، آفتابْ خانه ی «هیهات من الذّله» است. عرفه، یک خیمه مانده به «قتیل العبرات» است. عرفه، حسینیّه ی «ثاراللّه » است. عرفه، ندبه گاهِ «السلام علی الشَّیْبِ الخضیب» است. عرفه، «الرحیل الرحیلِ» کاروان عاشقان است. عرفه، پیوندِ حجّ و عاشورا و ظهور است. عرفه، پایگاه ابراهیم، مناجات خانه ی محمد صلی الله علیه و آله وسلم ، مقتلِ حسین علیه السلام و تجلی گاهِ مهدی(عج) است. عرفه، باورگاهِ «ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة» است. عرفه، خیمه گاه است، علقمه است، قتلگاه است و … عرفه، نام دیگر کربلاست!

گام به گام با دعای عرفه، به زیارت حسین علیه السلام می رویم و شرحه شرحه درد فراق را از سینه به لب خواهیم آورد. دل هامان لبیک زده ی آن ملکوتی است که تنها به قتلگاه رفت و نغمه ی «الهی رضا برضاک» برآورد. دل هامان، عطش زده ی آن فراتی است که تشنه، پا در رکاب کرد و به پیکاری دیگرگونه پرداخت. دل هامان، خون گریه کرده ی غروبی است که نیزه ها و شمشیرها، مردی از تبار آفتاب را در آغوش گرفته بودند … و دل هامان، بی قرار دعای عرفه است که پایانی سرخ داشت!

ارسال دیدگاه


error: متن حفاظت شده