بانى ورود نخستين دوربين فيلم‌ بردارى و نمايش فيلم به ایران، در سال 1279 شمسی برابر با 1900 میلادی مظفرالدين‌ شاه بوده است و نخستين فيلم‌بردار ايرانى نيز ابراهيم ‌خان عکاس‌باشى محسوب مى‌شود.

آفتاب بافق؛ شاید اولین چیزی که بعد از آمدن اسم سنیما به ذهنمان می آید همین فیلم های یکی در میان دیدنی و ندیدنی است، بعد از فیلم احتمالا واژه ی هنر گوشه ی ذهنمان نقش میبندد و غرق می شویم در هنری که روی پرده می رود و چقدر ساده نگاهش میکنیم و نظر میدهیم و نقدش هم میکنیم!

دوباره فکر میکنم به وازه ی سینما، میبینم که اون کناره ها گروه گروه بازیگر که غرق شهرتند و دین دارند به این سینما ها، دین دارند به هنر ایران! شاید هر کسی با شنیدن واژه ی سینما یک چیزی در ذهنش نقش ببندد، یک سینمای قدیمی خاطره انگیز، یک فیلم فوق العاده ی نوستالوژی یا شاید هم افتخارات ملی مثل اصغر فهرادی، شهاب حسینی و… در هر حال سنیما پر است از انواع هنر ها، هنر خوب دیدن، خوب شنیدن، خوب گفتن، نقش گرفتن، غرق نقش شدن! سینما پر است از جای دیگران زندگی کردن و تجربه کردن، بزرگی میگفت اگر میخواهید خوب زندگی کنید باید هزاران سال زندگی کنید، قطعا نمیتوانید هزاران سال زندگی کنید مگر با دیدن و خواندن زندگی دیگران، جالب است امروز که به سینما فکر کردم یادم آمد که چقدر جای دیگران زندگی کرده ایم در این سکانس ها، چقدر جایشان تصمیم گرفتیم یا چقدر گفتیم اگر من بودم چنین نمیکردم، چقدر تجربه های جدیدی کسب کردیم از این سینما.

سینما با اینهمه فراز و نشیب و هنر و تجربه حق دارد یک روز را هم به نام خود داشته باشد، امروز همین روز است. امروز روز سینماست! شمایی هم که گهگاهی به سینما می روید و از فیلم هایش لذت می برید بد نیست اطلاعاتی از تاریخچه ی این روز و دلیل نانگذاری اش بدانید.

نامگذاری روز سینما

در سال 1379 در چهارمین جشن بزرگ سینمای ایران و همزمان با بزرگداشت صدمین سال ورود سینما به ایران بود که 21 شهریور ماه به عنوان «روز ملی سینما» شناخته شد و هر سال جشن خانه سینما در این روز برگزار می شود و 21 شهریور ماه به عنوان روزی نمادین وارد تقویم شد.

تاریخچه ورود سینما به ایران

مظفر‌الدین‌شاه در فروردین سال ۱۲۷۹ از تهران به مقصد اروپا حرکت کرد. در این سفر بود که با سینما آشنا شد. در سفرنامه مبارکه مظفرالدین‌شاه آمده است که شاه روز یکشنبه هفدهم تیر ۱۲۷۹ به اتفاق میرزا ابراهیم خان عکاس‌باشى به تماشاى دستگاه سینموفتوگراف و لانترن ماژیک رفته است. این حادثه پنج سال پس از رواج اختراع برادران لومیر در پاریس رخ داد؛ (شاه این دوربین را اشتباهاً سینموفتوگراف مى‌نامید.) در هفته بعد، مظفرالدين‌شاه مجدداً به ديوار سينما رفت. حدود يک ماه پس از اولين ديدار مظفرالدين‌شاه با سينما، در سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۲۷۹ در شهر اوستاند در ساحل دريا در بلژيک، جشن روز عيد گل برگزار شد و ميرزا ابراهيم‌خان عکاس‌باشى مشغول عکس سينموفتوگراف‌اندازى از شاه شد. به اين ترتيب بانى ورود نخستين دوربين فيلم‌بردارى و نمايش فيلم، مظفرالدين‌شاه است و نخستين فيلم‌بردار ايرانى نيز ابراهيم ‌خان عکاس‌باشى محسوب مى‌شود.