به قلم: معصومه عبداللهی،کارشناسی ارشد روانشناسی

آفتاب بافق؛ با وجود اینکه بیشتر ازدواج ها با عشق و علاقه و محبت طرفین صورت می گیرد اما در اکثر موارد مشاهده می کنیم که زن و مرد با تمام تلاشی که در جهت انجام دقیق وظایف خود دارند به مرور زمان عشق و علاقه بین شان کمرنگ و کمرنگ تر شده و گاهی به طور کامل محو می شود و همسران با اینکه در یک خانه و زیر یک سقف زندگی می کنند با هم غذا می خورند و با هم کار می کنند با هم مسافرت می روند اما در اصل دو انسان بیگانه و بی تفاوت و بی احساس نسبت به هم هستند به این نوع جدایی طلاق عاطفی، طلاق حسی و روانی، طلاق خاموش یا زندگی زناشویی خاموش اطلاق می شود.

باید بدانیم دوست داشتن و عشق آموختنی است، عشق بین زن و مرد نهالی است که اگر از آن مراقبت به عمل نیاید خشک خواهد شد پس به این مسأله اکتفا نکنید که یکبار ابراز علاقه برای همیشه کافی است. بیشتر زوج ها در طول روز حتی یکبار هم به صورت هم نگاه نمی کنند یا حرف های تازه ای برای گفتن ندارند.

علائم طلاق عاطفی چیست؟

– کاهش چشمگیر وقت گذاشتن برای یکدیگر

– کاهش وابستگی همسران نسبت به یکدیگر

– افزایش سرگرمی های برون زناشویی و تمرکز بر مسائل بیرون از خانواده

– بچه ها را در اولویت قرار دادن و وقت گذاشتن بیش از اندازه برای فرزندان و غافل شدن از روابط بهینه زناشویی

– به رخ کشیدن اشتباهات طرفین و فاجعه آمیز کردن مسائل کوچک و سرزنش کردن همدیگر

– پرداختن به مسائل گذشته به جای فکر کردن به مسائل پیش رو

– کاهش شور و هیجان در زندگی

متاسفانه برخی از زوجین پس از طلاق عاطفی به سمت روابط خارج از خانه روی می آورند که این روابط می تواند از فضای مجازی تا ارتباط با همکاران را شامل شود.

جامعه ای که در آن زنان و مردان نیازهایشان را این گونه برطرف می کنند سرشار از بی اعتمادی، بیماری، فساد و ناامنی خواهد بود.

بهترین راه برای جلوگیری از طلاق عاطفی دست برداشتن از تلاش برای تغییر دادن یکدیگر است. انسانها را نمی توان تغییر داد بلکه باید اولویت های خودمان را تغییر بدهیم. در زندگی به دنبال مقصر نباشید انعطاف پذیر و واقع گرا باشید.

به امید زندگی سرشار از عشق و دلبستگی برای شما زوج های عزیز.