به قلم : دکتر حسین ارجمند

آفتاب بافق؛ بزرگترین حوزه انتخابیه کشور، قرار است دستخوش تغییراتی شود و محدوده جغرافیایی آن تغییر کند. هر ده سال، به تعداد نمایندگان مجلس افزوده می شود و گویا قرار است این بار نماینده ای به استان یزد اضافه گردد.

هرچند که  اردکان نماد بی عدالتی  در تخصیص کرسی های بهارستان  است به طوری که یک شهرستان یک نماینده دارد و پنج شهرستان هم یک نماینده.

ولی جالب این جاست که این تغییرات را به گونه ای تنظیم کردند که کوچکترین توهین و بی ادبی به ساحت مقدس شهرستان اردکان  وارد نشود و اردکان بدون تغییر، باقی بماند.

در بزرگترین حوزه انتخابیه کشور، خاتم و ابرکوه  از گروه خارج می شوند و این حوزه محدود به سه شهرستان بافق، بهاباد و مهریز می گردد.

سوال این است که کدام شهرستان بیشترین استفاده از این  تغییرات را می برد؟

جمعیت رای دهنده مهریز به تنهایی بیشتر از بافق  و بهاباد است. اگر فرض کنیم که در هر انتخاباتی  ،شهرستان مهریز متحد و یکپارچه به نامزد مورد علاقه خود رای بدهند، عملا بافق و بهاباد از گردونه رقابت خارج می شوند.

هرچند که همواره اختلافات بافق و بهاباد مانند آتش زیر خاکستر است و فقط کافیست عده ای منفعت طلب وتفرقه انگیز در آتش اختلاف بدمند و آب را برای گرفتن ماهی های قدرت طلبی خود گل آلود کنند و راه بهارستان را برای بافقی ها، صعب العبور کنند.

بهاباد؛ در این سالیان فقط یک بار با بافق به اتحاد رسید  که آن اتحاد هم صد در صدی نبود ولی مهم ترین عامل راهیابی صباغیان به مجلس شد هر چند که زمزمه های سهم خواهی بهاباد به گوش می رسد و از همین الان در حال برنامه ریزی برای انتخابات آینده هستند و انتظار دارند که این بار مردم بافق، برادری خود را ثابت کنند و یک بهابادی را راهی مجلس کنند که امری کاملا منطقی و عقلانی است.

در انتخابات مجلس، هر شهرستان در وهله اول به همشهری خود رای می دهد وعملکرد نماینده قبل،هیچ تاثیری در انتخاب آن ها ندارد.

 به همین دلیل است که  در سال های اخیر، نماینده  های انتخاب شده در این حوزه ، فقط یک بار به مجلس راه یافتند و دیگر نتوانستند اعتماد مردم را برای باردوم جلب کنند.

بپذیریم که نماینده های انتخاب شده ، فقط مورد تایید همشهریان خود هستند و دیگر شهرستان ها به آن ها اقبالی ندارند و دلیل آن دو مرحله ای شدن انتخابات در سال های اخیر است.

چون اگر نماینده ای مورد تایید همه حوزه ها بود در همان دور اول به مجلس راه می یافت مثلا دخیل عباس زارع زاده نماینده مردم بافق نبود چون در دور اول کمتر از هزار نفر در بافق به او رای دادند همان گونه که  کمتر از هزار نفر از مهریزی ها در دور اول ، رای خود را به نام صباغیان در صندوق ریختند و در دور دوم هم از  31000 نفر فقط4000 نفر به صباغیان رای دادند و بر خلاف مردم بافق که بیش از 95 درصد در انتخابات شرکت کنند، نزدیک به  20000 هزار مهریزی؛ اصلا پای صندوق رای نیامدند و همین اهمال آن ها و قهرشان با  همشهری خود، راه را برای صباغیان هموار کرد.

مهریز نشان داده است که به سمت اصلاح طلبان گرایش بیشتر دارد و دلیل آن این است که مهریزی ها بیشترین رای را در استان به حسن روحانی دادند و در انتخابات مجلس حاضر نشدند به همشهری اصولگرای خود رای بدهند چون رفتار دخیل عباس به طور کامل آن ها را از جریان اصولگرایی متنفر و بیزار کرده بود.

هرچندکه محدود شدن حوزه انتخابیه مزایایی برای شهرستان های این حوزه دارد ولی نباید از خطرات آن غافل شد. چون این تغییر در وهله اول به ‌نفع مهریز است و از طرف دیگر امکان دارد رقابت های پنهان بافق و بهاباد را علنی کند و آن ها را در گردونه رقابت های ناسالم بیاندازد.

ما باید هوشیارانه عمل کنیم و برروی اتحاد بافق و بهاباد سرمایه گذاری کنیم و برای جلب اعتماد مهریزی ها، به سمت افرادی برویم که وجهه اصلاح طلبی دارند و حال که بعد از سال ها توانستیم ، کرسی نمایندگی را تصاحب کنیم آن را به راحتی از دست ندهیم و این امتیاز را برای سال های متمادی در شهرستان حفظ کنیم تا بتوانیم از ظرفیت های آن استفاده ببریم.

دکتر حسین ارجمند