تقدیم به مهندس محمد جواد عسکری، مدیر عامل شرکت مرکزی  سنگ آهن  بافق و مردی که قلبش تا به ابد برای پیشرفت و توسعه بافق و سنگ آهن خواهد تپید.

به گزارش آفتاب بافق :

یک نفر باید می بود…

یک نفر از جنس خود مردم،که بدون ترس از قضاوت ها و ناملایمت های روزگار ، با تمام فراز و نشیب های مسیر، محکم و استوار برای مردم و شهرش گام برمیداشت.

انگار تقدیر ؛ بعضی ها را  همچون او این بود است که پل باشند که مسیر های پر پیچ و خم  و شلوغ را، صاف و کوتاهتر نمایند.

اما چه کسی حواسش بود که این پل، چه جان کندنی دارد که اینطور در برابر سختی ها و مشکلات مقاوم و صبور و آرام باشد.

 در تمام سالهایی که گذشت بسیار بودند کسانی که تلاشها و دوندگی هایش را ندیدند و با بیمهری تمام او را محکوم به جملاتی کردند که آرام آرام بر دل مقاومش جراحت گذاشت  ولی بازهم به زبان نمی ِآورد.

برخی با زبان و عده ای با قلم در نوشته های خود بدون آنکه شرایط را بدانند بیرون گود می ایستادند و راحت او را قضاوت می کردند.

هر چند آنچه که برای او اهمیت داشت  رضایت خلق و خدایش بود وقتی پروردگارش شاهد و ناظر بر اعمال و نیت دلش بود و بدون شک همین پشتوانه ای قوی برای مرد خستگی ناپذیر و محکم شهر بافق کافی بود.

اما بگذار کمی از حقیقت ها را برایت واضحتر بگویم….

 او کسی است که فکر کارگر و درد آنان رسالتی می شود بر دوشش  تا خواب و آرامش را از او بگیرد.

او کسی است که قلبی به وسعت دریا دارد و آن را بارها و به وضوح می توان بر لبخندی که بر لبان کودکان یتیم در جشن تولد فصلی آنان می گرفت به نظاره نشست.

او کسی است که نه تنها یاریگر کارگران نبود بلکه چتر حمایتی اش سایه گستر تمام شهر و مردم و جوانان بافق نیز بود.

او کسی است که در فشار و تنگناهای روزهای سخت شرکت و مشقت شبانه روز کارگران مردانه می ایستاد و در برابر زمزمه برخی که ساز مخالف زدند و حتی در مواردی سنگی می شدند در مسیر پیشرفت و مانعی برای ناامید کردن و نرسیدنش به اهداف روشن در شهر و شرکت ؛ اما او با تکیه بر قدرت خداوند استوار و محکم گام برداشت.

و ما چه میدانیم… حال آنکه در آن لحظه ها نبودیم و تنها گوش خود را به برخی نجواهای ناملایمان می سپردیم تا با حرفها و گفتارشان ما را چون خود به اشتباه بیاندازند.

و چه آسان فراموش کردیم که عالم محضر خداست و ما باید در پیشگاه او پاسخگو باشیم برای هر انچه می گوییم و دیگران را به قضاوت و رفتار ناشایست وا می داریم.ا

این را باید خیلی جدی گرفت.

و اما در این روزها…

مرد خستگی ناپذیر شهر بافق ، که پس از پیمودن لحظه های نفسگیر گذشته می بایست نتیجه تلاش هایش در تحقق آرزوهای خود برای شرکت و مردم شهر با بهره برداری پروژه گندله ببیند ، سخن از رفتنش شده است، آنهم به اجبار و اکراه دل دریاییش…نمیدانم،

اما به سهم خود به عنوان فردی که حتی بومی شهر بافق هم نبوده ام و مفتخر به شناخت این انسان و دیدن تلاش های صادقانه اش را داشته ام ، خدا قوتی محکم با آرزوی سلامتی و سعادت روز افزون برای وی می کنم.

 ایمان دارم که ایشان هر کجا باشند باز هم قلب بزرگ و مهربانش برای مردم بافق و سنگ آهن چون پدری دلسوز خواهد تپید.

امضاء: محفوظ